ZESPÓŁ SZKÓŁ EKONOMICZNYCH im. STANISŁAWA STASZICA

 w WOŁOMINIE

 

Zespół Szkół Ekonomicznych im. Stanisława Staszica w Wołominie  z siedzibą przy al. Armii Krajowej 38 jest jedną z większych szkół w powiecie wołomińskim. Uczy się w niej obecnie ponad 350 uczniów.

W skład Zespołu wchodzą szkoły o następujących profilach i zawodach:

IV Liceum Ogólnokształcące

- klasa Public Relations z elementami psychologii

Technikum Ekonomiczne:

- zawód: technik ekonomista,

- zawód: technik organizacji reklamy,

- zawód: technik handlowiec,

- zawód: logistyk,

- zawód: spedytor.

 

Szkoła, mając 75 – letnią tradycję, wykształciła rzesze ekonomistów i handlowców. Niezależnie od zmian w nazewnictwie, programach i poziomach nauczania, szkoła od początku do dnia dzisiejszego, zachowała w zasadzie ten sam kierunek zawodowy. Była i jest szkołą typu ekonomicznego, a w języku potocznym utrwaliła się jej nazwa ,,EKONOMIK”.

 

HISTORIA

 

1. Pierwsza szkoła średnia w Wołominie.    

            W okresie okupacji niemieckiej w latach 1939-45 główny nurt kształcenia i wychowania patriotycznego przeszedł w podziemie. Wprowadzono tajne nauczanie przedmiotów zakazanych   w  szkolnictwie  legalnym,  powstały  tajne  szkoły  średnie i wyższe.

1 kwietnia 1940 r. ukazało się zarządzenie niemieckich władz szkolnych zezwalające na organizowanie na terenach okupowanych szkół zawodowych typu gimnazjalnego (zabroniono natomiast używania nazw ,,gimnazjum” i ,,liceum”). Odtąd placówki tego typu nazywane są szkołami rzemieślniczymi lub handlowymi I stopnia, a ich strukturę i organizację oparto na wzorach sprzed wojny.

Działacze podziemia na terenie Wołomina korzystając z zarządzeń władz niemieckich dotyczących organizowania szkół zawodowych na poziomie gimnazjum, uzyskali zezwolenie na  uruchomienie  szkoły handlowej pod nazwą:      

 

PRIWATE KOEDUKATIONS HANDELSSCHULE

IN WOLOMIN KREIS WARSCHAU

PRYWATNA KOEDUKACYJNA SZKOŁA HANDLOWA

W WOŁOMINIE

 

Była to pierwsza  placówka tego typu w Wołominie. Została uruchomiona w połowie października 1940 r. Zorganizowano jeden oddział pięćdziesięcioosobowy klasy I. Głównym inicjatorem  i organizatorem był Michał Wawrzynowski – mieszkaniec Wołomina, były wizytator  Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Pierwszym dyrektorem został Tadeusz Marchlewski – doskonały nauczyciel, troskliwy opiekun i wychowawca młodzieży. Żona Michała Wawrzynowskiego – Helena Wawrzynowska podjęła pracę nauczycielki przedmiotów eknomicznych.    

 

Program nauczania wykluczał przedmioty: literatura polska, historia, geografia Polski, nauka o Polsce. W tej sytuacji nauczyciele – Helena Wawrzynowska, Władysław Jesień i inni, narażając się, włączali niektóre elementy przedmiotów zakazanych do treści programowych  w nauczaniu np. korespondencji, organizacji i techniki handlu, higieny. 

 

Początkowo szkoła mieściła się w drewnianym budynku przy ul. Peronowej 5, a uczęszczało do niej 146 uczniów. Od 1 września 1941 r. przeniesiono ją na ulicę Długą – obecnie Legionów 36.

           

Od samego początku spełniała wiele różnorodnych funkcji i zadań. Uczyła zawodu, chroniła młodzież przed wywożeniem na roboty do Niemiec, stanowiła miejsce kontaktów i zbiórek młodzieży należącej do ruchu oporu, była punktem wymiany informacji i kolportażu prasy podziemnej.

 

W połowie 1943 r. okupacyjne władze szkolne bez podania powodów wydały zarządzenie, które nakazywało rozwiązać wszystkie szkoły prywatne, zarówno powszechne, jak i zawodowe. Dotyczyło to również wołomińskiej placówki. Szkolnictwo prywatne bowiem, w całym systemie szkolnym, było w tym okresie najbardziej niezależne. W tej sytuacji, z końcem roku szkolnego 1942/1943, po trzech latach istnienia szkoła została rozwiązana, a budynek przejęto na szpital wojskowy dla Niemców.

 

Młodzież aktywnie włączyła się w walkę z okupantem. W lipcu 1944 r. w czasie akcji zginęli byli uczniowie – żołnierze Armii Krajowej: Helena Jeznach – łączniczka (pseudonim ,,Baśka”), Halina Brzuszczyńska – sanitariuszka (pseudonim ,,Irka”), Adolf Świętochowski, Tadeusz Jakubiak.

 

 

2. Rok 1945. Odrodzenie szkoły.

 

 

Janina Martelińska i Halina Wawrzynowska, nauczycielki przedmiotów zawodowych byłej Szkoły Handlowej, uzyskały od Kuratorium i władz miejskich w Wołominie zezwolenie na zorganizowanie w mieście średniej szkoły zawodowej. Nazwano ją: Miejskie Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum Kupieckie im. Stanisława Staszica. Własnymi siłami porządkowały pomieszczenia po niemieckim szpitalu. Przynosiły z domu ławki, stoliki  i krzesła. Janina Martelińska sprawowała funkcję dyrektora. Zapisywała kandydatów, przyjmując czesne po 200 zł miesięcznie.

 

Pierwszy dzwonek na lekcje zabrzmiał 20 marca 1945 r. Obok Janiny Martelińskiej (księgowość, arytmetyka) i Heleny Wawrzynowskiej (geografia, towaroznawstwo) pracę podejmuje wielu nowych nauczycieli: Romuald Ruszczak (język polski), Sabina Drop (historia), Klara Żodzik (język rosyjski), Maria Głowicka (język niemiecki), Maria Łobocka (język angielski), ks. Bronisław Rutkowski (religia), Edward Kasperowicz (księgowość), Tadeusz Jezierski (reklama), Franciszek Grędziński (matematyka) i Józef Piróg (matematyka).

 

Po kilku tygodniach placówka została przeniesiona do obecnej Szkoły Podstawowej Nr 4 przy   ul. 1 Maja. Po kilku tygodniach nastąpiła kolejna przeprowadzka – do prywatnego budynku  przy ul. Miłej 22. Miejsce to było siedzibą przez 32 lata (do 17 grudnia 1977 r.). 1 września 1945 w nowym roku szkolnym naukę rozpoczęły dwa oddziały:

 

I klasa liceum – 11 uczniów, II klasa liceum – 9 uczniów. Dziewięciu uczniów II klasy otrzymało 27 czerwca 1946 r. pierwsze w tej szkole  świadectwa  dojrzałości i zakończyło edukację balem maturalnym. Pierwsi maturzyści Miejskiego Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum Kupieckiego im. S. Staszica w Wołominie to: Alicja Gębicka, Halina Głowacka, Tadeusz Jarząbek, Marceli Kwapiszewski, Irena Makuła, Alicja Pawłowska, Izabella Sępkowska, Krystyna Szpakowska, Halina Żmudzka.

 

Od końca roku szkolnego 1945/1946 szkoła zmieniła nazwę z ,, Liceum Kupieckiego” na ,,Handlowe”. W latach 1948/1949, 1949/1950 nosiła nazwę ,,Miejskie Koedukacyjne Gimnazjum Handlowe” i równolegle ,,Miejskie Koedukacyjne Liceum Administracyjno-Handlowe I stopnia”.Oba kierunki kształcenia w tym okresie były prowadzone na poziomie gimnazjum. Nauka trwała 3 lata.

                                                           

3. Szkoła państwowa.

 

Od 1września 1950 r. rozpoczął się kolejny etap w historii szkoły. Z tą datą powołano do życia Państwowe Technikum Handlowe z wydziałami: Finansowo-Rachunkowym i Towaroznawczym. Od stycznia 1950 r. placówka  oświatowa była już państwowa i bezpłatna. Całokształt spraw natury organizacyjnej, finansowej i gospodarczej przejęło państwo. Szkoła bezpośrednio podlegała Dyrekcji Okręgowej Szkolenia Zawodowego w Warszawie. Z dniem 31 sierpnia 1950 r. odeszła ze stanowiska dyrektora Janina Martelińska. Dyrektorem Technikum został od 1 września 1950 r. Edward Żelezik, mgr geografii. W szkole pracowała też żona Edwarda Żelezika, wspaniała matematyczka – Janina Żelezik.

 

Lata 1950-1956 to kilka odmian technikum (Państwowe Technikum Handlowe, Państwowe Technikum Finansowe, Technikum Chemiczne, Technikum Ekonomiczne). W okresie tym stabilizował się status lokalowy placówki.

 

Do praktyki szkolnej wkracza nowa ideologia. Zadania produkcyjne, wychowanie socjalistyczne, wychowanie polityczne, ZHP, partia, kolektywizacja i szereg podobnych haseł stanowiły nowość ideową w programach nauczania i wychowania. W latach 1957-1972 nastąpiło wiele zmian organizacyjnych. Dyrektorem  została Halina Kieszkowska, która rozbudowała szkołę. 

 

Technikum przekształciło się w Liceum Ekonomiczne o czteroletnim okresie nauczania (rok szk. 1967/1968) przygotowujące ekonomistów na poziomie szkoły  średniej  w zakresie  ekonomiki i organizacji przedsiębiorstw, ekonomiki i organizacji handlu, ekonomiki i organizacji przedsiębiorstw rolnych, ekonomiki i finansów. Uruchomiono kształcenie na poziomie maturalnym adresowane do osób pracujących. Zorganizowano nauczanie młodzieży w Zasadniczej Szkole Zawodowej przygotowujące do zawodów: sprzedawca i pracownik administracyjno-biurowy, maszynistka. Baza lokalowa powiększyła się o kilka izb lekcyjnych i nową salę gimnastyczną. Coraz częściej zgłaszano potrzebę budowy nowego gmachu.

 

Lata 1972-1980 to dalsze zmiany organizacyjne. Od 1 września 1972 r. dyrektorem szkoły został Feliks Szturo - znakomity organizator, wybitny pedagog. Do istniejącego Liceum i ZSZ dołączono Liceum Zawodowe, które kształciło młodzież w zawodach: sprzedawca – magazynier i pracownik administracyjno-biurowy oraz Zasadniczą Szkołę Zawodową Przyzakładową Mazowieckiego Kombinatu Budowlanego.

 

W roku szkolnym 1976/1977 istniejące szkoły zostały scalone organizacyjnie i otrzymały nazwę: Zespół Szkół Ekonomicznych. Programy, nazwy i kierunki kształcenia pozostały bez zmian.

 

W latach 1973-1977 wszystkie działania  zostały  podporządkowane  nadrzędnemu celowi - budowaniu nowej szkoły. Pierwsze lekcje w nowym gmachu, zlokalizowanym przy al. Armii Krajowej 38, rozpoczęły się 17 grudnia 1977 r. Uroczyste otwarcie nowej szkoły oraz nadanie  sztandaru odbyło się 22 stycznia 1978 r. Natomiast 22 listopada 1980 r. szkoła otrzymała imię Stanisława Staszica. Jednocześnie odznaczono ją Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem 60-lecia Wołomina.

 

Z końcem roku szkolnego 1980/1981 zakończyła działalność Zasadnicza Szkoła Zawodowa Mazowieckiego Kombinatu w Legionowie. Na cztery lata przerwało pracę Liceum Ekonomiczne dla pracujących. Od roku szkolnego 1982/1983 w Liceum Zawodowym pozostał jeden kierunek – pracownik administracyjno-biurowy. Przyszłych uczniów klas pierwszych zaczął obowiązywać egzamin wstępny z języka polskiego, matematyki i wybranego przez Radę Pedagogiczną przedmiotu.

 

1 września 1983 r. funkcję dyrektora szkoły objął dotychczasowy zastępca Stefan Zacheja – doskonały matematyk, życzliwy nauczyciel i wychowawca. Powstało nowe stanowisko – kierownik praktyk uczniowskich i praktycznej nauki zawodu, które objęła Elżbieta Drab nauczycielka przedmiotów zawodowych.

 

W tym czasie nastąpiło wiele zmian w programach nauczania. W ZSZ wycofano przedmiot  bezpieczeństwo i higiena pracy, skreślono z programu nauczania geografię gospodarczą. W Liceum Ekonomicznym zniesiono pisanie i obronę prac dyplomowych o tematyce zawodowej. Egzaminy te zastąpiono pisemnym, a potem ustnym egzaminem z przedmiotów zawodowych zdawanym w klasie czwartej na kilka tygodni przed maturą. Jedną z ważniejszych zmian było wprowadzenie z dniem 1 września 1990 r. religii do szkoły.

13 października 1993 r. Rada Pedagogiczna jednomyślnie przyjęła pierwszy w historii Statut Szkoły.

 

Szkoła zawsze cieszyła się dużą popularnością. W roku szk. 1993/1994 w 37 oddziałach uczyło się 1 140 uczniów (najwięcej w historii szkoły). Były to:

 – 23 oddziały Liceum Ekonomicznego,

 – 1 oddział Liceum Handlowego,

 – 4 oddziały Liceum Zawodowego,

 – 8 oddziałów Zasadniczej Szkoły Zawodowej,

 – 1 oddział Policealnego Studium Ekonomicznego.

  W roku szk. 1994/1995 w 36 oddziałach uczyło się 1 102 uczniów.

 

Od roku szkolnego 1995/1996 w skład Zespołu wchodziły następujące szkoły: Liceum Ekonomiczne, Liceum Handlowe, Liceum Zawodowe, Zasadnicza Szkoła Zawodowa, Policealne Studium Ekonomiczne oraz Liceum Handlowe dla Dorosłych.

 

W roku szk. 1998/1999 w klasach czwartych  Liceum Ekonomicznego (kierunek – ekonomika  i organizacja przedsiębiorstw oraz finanse i rachunkowość), a także Liceum Handlowego po raz pierwszy  przeprowadzono egzaminy z przygotowania zawodowego, których tematyka została opracowana przez Kuratorium Oświaty.

 

Z dniem 1 września 1999 r. do struktury organizacyjnej szkoły wprowadzono Liceum Techniczne o profilu ekonomiczno-administracyjnym.

 

4. Szkoła zreformowana.

 

Reforma polskiego systemu edukacji założyła szereg istotnych zmian w funkcjonowaniu szkół i placówek oświatowych. Jej wdrażanie rozpoczęło się 1 września 1999 roku, kiedy to rozpoczął się nowy rok szkolny w sześcioklasowej szkole podstawowej i pierwszej klasie trzyletniego gimnazjum. Początek funkcjonowania przekształconych szkół ponadgimnazjalnych przypada na 1 września 2002 r.

 

Od tego czasu Uchwałą Rady Powiatu Wołomińskiego ustalono w Zespole Szkół Ekonomicznych im. Stanisława Staszica w Wołominie następujące szkoły oraz profile i zawody:

 

1)  w I Liceum Profilowanym profile:

     a) ekonomiczno – administracyjny

     b) usługowo – gospodarczy

 

2)  w Technikum Ekonomicznym kształcenie w zawodzie:

     a) technik ekonomista

 

3)  w Technikum Handlowym kształcenie w zawodzie:

     b) technik handlowiec

 

4)  Policealne Studium Ekonomiczne

 

5)  Liceum Handlowe dla Dorosłych Nr 5

     oraz

 

6)  Zasadnicza Szkoła Zawodowa – do czasu likwidacji

 

7)  Liceum Zawodowe – do czasu likwidacji.

 

  Od roku 2008 uruchomiono w Technikum Handlowym kształcenie w zawodzie technik logistyk, a od roku 2009 - w zawodzie technik spedytor.

 

Powyższe profile są odpowiedzią na zapotrzebowanie absolwentów gimnazjów i rynku pracy. Szkoła posiada bowiem zabezpieczenie dydaktyczne i kadrowe do prowadzenia w/w specjalności.

Absolwenci otrzymują świadectwa umożliwiające kształcenie na poziomie wyższym i określające ich kwalifikacje zawodowe.

 

Świadectwo ukończenia:

-  Liceum Profilowanego umożliwia kontynuację nauki w szkole policealnej oraz uprawnia do przystąpienia do egzaminu maturalnego, po zdaniu którego absolwent może ubiegać się o przyjęcie na studia wyższe;

 

- Technikum Ekonomicznego umożliwia przystąpienie do egzaminu zawodowego, który daje możliwość uzyskania tytułu technika ekonomisty oraz przystąpienie do egzaminu maturalnego. Uzyskanie tytułu technika ekonomisty uprawnia do podjęcia pracy w tym zawodzie, a zdanie egzaminu maturalnego pozwala na ubieganie się o przyjęcie na studia  wyższe.

 

Podobna procedura obowiązuje w przypadku ukończenia Technikum Handlowego.

 

Wraz z reformą zmieniono programy nauczania, powiększono zakres autonomii placówki, wzmocniono funkcję wychowawczą szkoły, szczególną opieką otoczono uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zmieniono model nadzoru pedagogicznego realizowanego głównie poprzez mierzenie jakości pracy szkoły, wzmocniono pozycję rodziców uczniów, wprowadzono system awansu zawodowego nauczycieli powiązanego ze zmodyfikowanym doskonaleniem i wynagradzaniem.

Organem prowadzącym szkołę jest Powiat Wołomiński, zaś organem sprawującym nadzór pedagogiczny nad szkołą – Mazowiecki Kurator Oświaty w Warszawie.

 

Od 1 września 2005 r. organami szkoły są:

 

1)  Dyrektor Szkoły – Bożena Czapkiewicz

 

– wyłoniona w wyniku przeprowadzonego konkursu na to stanowisko, powołana przez Starostę Wołomińskiego, po akceptacji Kuratora Oświaty w Warszawie,

 

 a. Zastępcy dyrektora: - Anna Ślusarz

 

                                     - Elżbieta Wozińska (do 31.08.2008 r.)

 

 b. Kierownik szkolenia praktycznego – Elżbieta Drab

 

    - powołane przez dyrektora szkoły po zasięgnięciu opinii Rady Pedagogicznej i organu prowadzącego.

 

2)  Rada Pedagogiczna – wewnętrzny, kolegialny organ szkoły zatwierdzający, opiniujący i wnioskujący w sprawach związanych z działalnością dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą i organizacyjną szkoły. W skład rady wchodzą: dyrektor jako przewodniczący oraz nauczyciele.

 

3)  Rada Rodziców – jako reprezentant rodziców.

 

4) Samorząd Uczniowski – organ reprezentujący społeczność uczniowską na terenie szkoły; tworzą go wszyscy uczniowie.

 

Szkoła we współpracy z rodzicami, zakładami pracy i innymi instytucjami realizuje cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz przepisach wydanych na jej podstawie.

 

W szkole prowadzona jest nauka przedmiotów ogólnokształcących oraz następujących języków obcych: angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego. Każdy uczeń uczy się dwóch spośród wymienionych języków obcych. Zdecydowana większość uczniów uczy się religii.

 

Przedmioty wiodące dla poszczególnych profilów i zawodów:

 

- ekonomiczno – administracyjny: praca biurowa, funkcjonowanie przedsiębiorstwa w warunkach gospodarki rynkowej, elementy rachunkowości, prawo i postępowanie administracyjne;

 

- usługowo – gospodarczy: przygotowanie do prowadzenia działalności usługowej, obsługa klienta, administrowanie przedsiębiorstwem usługowym;

 

- technik ekonomista: podstawy ekonomii, rachunkowość, prawo, ekonomika, rachunkowość, specjalizacja – finanse i rachunkowość małych przedsiębiorstw, pracownia ekonomiczna;

 

- technik handlowiec: podstawy ekonomii, statystyka, marketing, elementy prawa, ekonomika handlu, rachunkowość handlowa, towaroznawstwo, pracownia informatyczno – handlowa, działalność przedsiębiorstwa handlowego;

 

- technik logistyk: podstawy logistyki, gospodarka zapasami i magazynem, ekonomika logistyki, transport i spedycja, planowanie logistyczne, gospodarka elektroniczna, laboratorium magazynowe i logistyczno – spedycyjne;

 

- technik spedytor: podstawy spedycji i transportu, podstawy prawa transportowego, rachunkowość, ubezpieczenia ładunków, marketing i sztuka negocjacji w spedycji, zarządzanie działalnością spedycyjną, logistyka, techniki biurowe, statystyka.

 

Szkoła realizuje cele wychowawcze zgodnie z Programem Wychowawczym Szkoły . Celem profilaktyki jest ochrona przed zagrożeniem rozwoju ucznia, zaś jej zadaniem  - redukcja, bądź całkowita eliminacja czynników ryzyka.

 

Aktualne warunki lokalowe do prowadzenia zajęć edukacyjnych w Zespole  to siedemnaście sal lekcyjnych oraz sala gimnastyczna z zapleczem. Inne pomieszczenia to: gabinet profilaktyki, gabinet pedagoga szkolnego, pokój nauczycielski, biblioteka, czytelnia, świetlica, pomieszczenie SZOK – u  oraz pomieszczenia administracyjne i pracowników obsługi.

 

Szkoła posiada boisko do piłki nożnej ze sztuczną nawierzchnią oraz nowoczesne boisko wielofunkcyjne.

 

Biblioteka szkolna

 

Ważnym ogniwem w strukturze szkoły jest biblioteka szkolna, która gromadzi, opracowuje i udostępnia książki, czasopisma i inne materiały niezbędne do realizacji programów nauczania i wychowania, wspomaga edukację kulturalną i informacyjną uczniów, służy doskonaleniu nauczycieli oraz popularyzowaniu wiedzy pedagogicznej wśród rodziców.

Biblioteka usytuowana jest na parterze, w miejscu łatwo dostępnym, bez barier architektonicznych dla uczniów niepełnosprawnych.

 

W skład zespołu bibliotecznego wchodzą dwa pomieszczenia. Pierwsze to pomieszczenie z księgozbiorem podręcznym, katalogami, kartoteką bibliograficzną oraz czasopismami i sprzętem komputerowym pełniące rolę czytelni, ale też – wypożyczalni oraz centrum multimedialnego. Drugim pomieszczeniem jest magazyn z częściowym dostępem do zbiorów.

 

Zbiory biblioteki obejmują: księgozbiór – prawie 16 000  woluminów; czasopisma - 20 tytułów; kasety wideo - 52 jednostki inwentarzowe, dokumenty elektroniczne – ponad 400 jednostek inwentarzowych.

 

Na warsztat informacyjno-bibliograficzny biblioteki składają się: księgozbiór podręczny, katalogi (alfabetyczny i rzeczowy), kartoteki.

 

Bibliotekę prowadzi Hanna Zarazińska. Biblioteka swój obecny kształt zawdzięcza w dużej mierze długoletniej pracy i zaangażowaniu Wiesławy Walczuk (obecnie nauczyciel emerytowany).

opracowanie

Hanna Zarazińska